Herbem miejscowości jest wizerunek głowy św. Jana Chrzciciela umieszczonej na srebrnej misie, na tle snopa zboża. Kłosy zboża zostały zapożyczone z herbu Wazów, na co król Zygmunt III, wydał kapitule specjalne pozwolenie. Wcześniejsza wersja cegłowskiego herbu, sprzed 1628 roku, przedstawiała tarczę ze snopem zboża – będącym symbolem urodzaju i dobrobytu, otoczonym liściem wawrzynu, którym przyozdabiano zwycięzców. Według tradycji miejscowej snop liczył jedenaście kłosów, które miały symbolizować wszystkich Apostołów za wyjątkiem Judasza Iskarioty. Miały też świadczyć o randze miasta, gdyż im więcej kłosów było w herbie, tym większe miasto miało znaczenie. Kiedy kapituła warszawska ostatecznie potwierdziła przywileje miejskie, do herbu dodano srebrną misę, na której znajdowała się głowa św. Jana Chrzciciela. Liście laurowe zwieńczały tylko kłosy zboża, a z czasem zostały wyparte. Taki herb wysłała rada miejska w 1847 roku do zatwierdzenia władzom rządowym. Wymalowany wówczas w kolorach ma złoty snop, srebrna misę i czerwone tło. Taki też jest umieszczony na suficie prezbiterium w miejscowym kościele. Po utracie praw miejskich przez Cegłów w 1869 roku symbolu tego oficjalnie nie używano. Powrócono do niego dopiero wraz z reorganizacją administracyjną kraju w 1991 roku. Na mocy uchwały Rady Gminy z 26 czerwca 1991 r. został on herbem gminy Cegłów.